Chlamydia

Chlamydia trachomatis jest to najważniejszy epidemiologicznie i klinicznie gatunek bakterii rodzaju Chlamydia. Różne szczepy są czynnikami etiologicznymi wielu zespołów chorobowych, zaś bakteria ta szerzy się z człowieka na człowieka drogą płciową, w czasie porodu lub przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą. Zakażenia Chlamydia trachomatis są częstą przyczyną stanów zapalnych narządu rodnego, co w konsekwencji może prowadzić do bezpłodności, bądź też powikłań ciąży.

Infekcja jest najczęściej bezobjawowa, jednak może też powodować zapalenie cewki moczowej, zapalenie najądrzy i zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn, a u kobiet prawie w 50% jest przyczyną nadżerki szyjki macicy, cyst i zapalenia gruczołów Bartholina, zapalenia jajowodów (przydatków), wtórnej bezpłodności oraz zapalenia okołowątrobowego.

U noworodków narodzonych z kobiet z chlamydiowym zapaleniem szyjki macicy występować mogą: zapalenie gałki ocznej lub zapalenie spojówek, a także zapalenie płuc. Dodatkowo u dorosłych z przewlekłą infekcją postacią trachomatis występować mogą inne zapalenia typu: zapalenie stawów czy zapalenie gardzieli, bądź reaktywne zapalenie stawów. Czasami objawy chorobowe w swoim przebiegu łudząco przypominają reumatoidalne zapalenie stawów i są z nim mylone, zwłaszcza na początku choroby. Najczęściej występującym objawem u kobiet jest nasilona wydzielina z pochwy, zwykle pojawiająca się 7-14 dni po kontakcie z bakterią Chlamydia. Inne objawy to: ból podczas oddawania moczu, krwawienie z pochwy, a także krwawienie po stosunku. Natomiast zarażeni mężczyźni odczuwają pieczenie w trakcie oddawania moczu.

Zakażenie Chlamydia trachomatis uznawane jest za chorobę przenoszoną drogą płciową, jako że dochodzi do niego najczęściej poprzez stosunki płciowe z zakażonym partnerem. Najbardziej narażone na infekcję chlamydiami są osoby młode, prowadzące aktywne życie seksualne, a także wykazujące zachowania seksualne dużego ryzyka (częsta zmiana partnera, nieużywanie prezerwatyw). Częściej stwierdzane są również u kobiet, które stosują doustne środki antykoncepcyjne.

Leczenie zakażeń chlamydialnych polega przede wszystkim na podawaniu antybiotyków, a najczęściej w terapii stosuje się doksycyklinę lub azytromycynę. Skuteczne leczenie chlamydiozy polega na równoczesnej antybiotykoterapii obojga partnerów seksualnych.