Skala Becka (BDI)

Skala depresji Becka (ang Beck Depression Inventory, BDI) jest to skala stosowana w diagnostyce depresji, autorstwa Aarona Becka.

Skala Becka składa się z 21 pytań, na które pacjent samodzielnie udziela odpowiedzi. Możliwe są 4 warianty odpowiedzi, które są inaczej oceniane, bowiem kolejne warianty odpowiedzi odpowiadają zwiększonej intensywności objawów, są zatem odpowiednio również wzrastająco punktowane od 0 do 3 punktów.

Poziom depresji obliczany jest z uzyskanej po zsumowaniu całkowitej liczby punktów. Istnieją różne normy, ale ogólnie przyjmuje się następującą punktację:

  •     0-10 pkt – brak depresji lub obniżenie nastroju;
  •     11-27 – depresja umiarkowana;
  •     28 i więcej – depresja ciężka.

Przyjmuje się, że istotnym uzupełnieniem BDI jest zbadanie pacjenta przez specjalistę przy wykorzystaniu skali depresji Hamiltona.