choroba wieńcowa

Choroba niedokrwienna serca (ChNS; łac morbus ischaemicus cordis, MIC; ang ischaemic heart disease, IHD) jest to zespół objawów chorobowych, które są następstwem przewlekłego stanu niedostatecznego zaopatrzenia komórek mięśnia sercowego w tlen i substancje odżywcze. Zaburzenie równowagi pomiędzy zapotrzebowaniem, a możliwością ich dostarczenia, pomimo wykorzystania mechanizmów autoregulacyjnych, zwiększających przepływ przez mięsień sercowy, zwanych rezerwą wieńcową, doprowadza do niedotlenienia zwanego także niewydolnością wieńcową. Co w konsekwencji często prowadzi do dusznicy bolesnej, a następnie zawału mięśnia sercowego. Choroba niedokrwienna serca ze wszystkimi jej podtypami jest bodaj najczęstszą przyczyną śmierci w większości państw zachodnich. Najczęstszą zaś przyczyną choroby niedokrwiennej jest miażdżyca tętnic wieńcowych.

Charakterystycznym objawem przewlekłej choroby niedokrwiennej jest ból w klatce piersiowej, który charakteryzuje się dużą zmiennością i często jest nietypowy, ale ma pewne cechy wyróżniające:

  • Jest zlokalizowany zamostkowo, ma charakter przeszywający, promieniuje do barków, zwłaszcza lewego, przyśrodkowych części ramion i przedramion lub palców IV i V, może także promieniować do żuchwy, szczęki lub szyi, ale także do nadbrzusza;
  • Ma charakter zaciskający, uciskający, dławiący, zwykle połączony z uczuciem duszności (stąd dusznica bolesna), rozpierający, piekący lub określany jako uczucie ciężaru w klatce piersiowej, niekiedy towarzyszą mu poty, niepokój, strach, zasłabnięcie;
  • Nasila się w czasie wysiłku, stresu, pod działaniem zimna, po obfitym posiłku;
  • Ustępuje samoistnie w odpoczynku lub pod wpływem podjęzykowego zastosowania nitrogliceryny.

Polskie Towarzystwo Kardiologiczne, za najważniejsze czynniki ryzyka chorobowego uważa:

  •     palenie papierosów
  •     dieta obfitująca w kalorie i tłuszcze zwierzęce
  •     czynniki fizjologiczne i biochemiczne
  •     podwyższone stężenie cholesterolu, zwłaszcza LDL
  •     podwyższone stężenie trójglicerydów
  •     hiperglikemia lub cukrzyca
  •     zwiększone stężenie homocysteiny
  •     zwiększone stężenie czynników zakrzepowych (trombogennych) np fibrynogenu.

W ramach prewencji choroby niedokrwiennej serca należy ograniczyć jak największą liczbę czynników ryzyka.