Kasztanowiec zwyczajny, znany też jako kasztanowiec biały lub kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum L.) to gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych, pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego. Kasztanowiec uprawiany jest w niemal całej Europie, w tym także w Polsce. Występuje również pod nazwami: kasztanowiec koński, kasztan dziki, kasztan gorzki.
Kasztanowiec działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, rozkurczająco, przeciwkrwotocznie i uszczelnia naczynia krwionośne. Znajduje zastosowanie w homeopatii, na takie dolegliwości jak: przewlekły nieżyt jamy nosowo-gardłowej z uczuciem suchości i palenia oraz ciemnoczerwonym zabarwieniem; ostre bóle odbytu, stałe bóle w okolicy krzyża, lędźwi i bioder, nasilające się w czasie chodzenia; obrzęki nóg.
Stosuje się go również leczniczo w następujących schorzeniach:
wewnętrznie – wyciągi wodne i alkoholowe przy hemoroidach i żylakach, zaburzeniach krążenia krwi, zapaleniu żył, miażdżycy, stanach zapalnych wątroby, przy odmrożeniach, obrzękach i puchlinie wodnej, krwiakach, skurczach, zapaleniu ścięgien, dolegliwościach okresu przekwitania. Świeżymi wyciągami z niedojrzałych owoców leczy się zakrzepy i zastoje żylne, nadmierną przepuszczalność naczyń, jest także stosowany w stanach zapalnych i nieżytowych żołądka i jelit. Zewnętrznie natomiast kasztanowiec podaje się w postaci okładów w leczeniu oparzeń, odmrożeń, ubytków naskórka, zapalenia naczyń włosowatych skóry.