Naparstnica wełnista (Digitalis lanata Ehrh.) to gatunek roślin należący do rodziny babkowatych (według systemów XX-wiecznych do trędownikowatych). Roślina ta pochodzi z Europy Południowej i Turcji, w wielu regionach świata jest uprawiana jako roślina lecznicza. Uprawia się ją także w Polsce, czasami dziczeje przejściowo (efemerofit).
Naparstnica zawiera saponiny, flawonoidy, glikozydy pierwotne (lanatozydy ABCD) i glikozydy wtórne, wśród których najważniejsza jest digoksyna. Wymienione substancje mają działanie inotropowe dodatnie, co oznacza, że zwiększają kurczliwość mięśnia sercowego, poprawiając pracę serca jako pompy, pod ich wpływem serce pracuje wolniej, ale wydajniej.
Naparstnica stosowana jest zatem w leczeniu chorób serca (niewydolność krążenia pochodzenia sercowego), najczęściej w postaci nalewki, wchodzi też w skład różnych leków, z których najważniejszy to digoksyna. Naparstnica jednak kumuluje się w organizmie, a w dużych dawkach jest rośliną trującą. Posiada ona mały indeks terapeutyczny, z tego względu stosowana może być tylko pod kontrolą lekarza. Z uwagi na niski indeks terapeutyczny i zsyntezowanie wielu grup leków poprawiajacych wydolność krążenia, we współczesnych czasach lecznicza rola naparstnicy jest mniejsza niż przed laty.