Anoreksja

Jadłowstręt psychiczny (anoreksja z gr anorexia nervosa – an – brak, pozbawienie, orexis – apetyt) jest to zaburzenie odżywiania polegające na celowej utracie wagi wywołanej i podtrzymywanej przez osobę chorą. W chorobie tej obraz własnego ciała jest zaburzony, występują ponadto objawy dysmorfofobii, lęk przybiera postać uporczywej idei nadwartościowej, co w konsekwencji prowadzi do wyznaczenia sobie przez pacjenta niskiego limitu wagi. Największe zagrożenie zachorowaniem na anoreksję dotyczy wieku między 14 a 18 rokiem życia. Po raz pierwszy opisał tę chorobę w XVII wieku Richard Morton.

Głównymi cechami anoreksji jest usiłowanie kontrolowania własnego świata i radzenia sobie z napotkaną traumą za pomocą restrykcji w przyjmowaniu pokarmów. Powodem może być również potrzeba wewnętrznej czystości, bądź perfekcjonizm. Spotyka się również inne powody, jak chęć bycia lekkim czy pragnienie poniesienia kary lub śmierci.

Objawy anoreksji:

  •     wyniszczenie
  •     bradykardia
  •     niskie ciśnienie krwi
  •     wzdęcia
  •     zaparcia
  •     obrzęki dłoni i stóp
  •     sucha, łuszcząca się skóra
  •     meszek na twarzy i ciele (lanugo)
  •     znaczna utrata włosów
  •     zimne dłonie
  •     nadmierne pocenie się stóp
  •     niedokrwistość (anemia)
  •     brak miesiączki lub bardzo wydłużone okresy między menstruacjami (kobiety)
  •     drażliwość
  •     dezorientacja, zakłopotanie
  •     nastroje depresyjne (poczucie beznadziejności, niska samoocena)
  •     izolowanie się od otoczenia
  •     bezsenność
  •     zachowania obsesyjno-kompulsywne, zwłaszcza w odniesieniu do jedzenia
  •     krótki oddech
  •     częste bóle głowy
  •     zawroty głowy
  •     omdlenia
  •     podkrążone oczy
  •     bladość skóry

Podstawowym leczeniem Anoreksji jest leczenie psychoterapeutyczne, jednakże w sytuacjach znacznego pogorszenia stanu somatycznego, związanego z powikłaniem spadków wagi wymagane jest leczenie szpitalne. W ostrych stanach somatycznych niezbędne są odpowiednie oddziały internistyczne lub OIOM’y, w innych przypadkach – oddziały psychiatryczne.