Mięta pieprzowa, inaczej też mięta lekarska (Mentha piperita L.) to gatunek rośliny, należący do rodziny jasnotowatych. Jest to spontaniczny mieszaniec międzygatunkowy mięty nadwodnej i mięty zielonej, powstały prawdopodobnie w Anglii i tam wprowadzony do uprawy w XVIII w., początkowo w hrabstwie Surrey, a potem w okręgu Mitcham. Inne występujące nazwy to: miętkiew, miętkiewa.
Wyciąg z liści mięty zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, pobudza wytwarzanie żółci, usprawnia pracę jelit, stosowany jest jako środek wiatropędny, przy zaburzeniach trawienia, w schorzeniach wątroby i dróg żółciowych. Mają one również właściwości przeciwbakteryjne i nieznacznie uspokajające. Olejek miętowy ma podobne, ale znacznie silniejsze działanie, w szczególności jako środek odkażający i uspokajający. Stosowany jest często zewnętrznie w nieżycie nosa, do inhalacji przy nieżytach gardła i oskrzeli, stanowi również składnik preparatów do użytku wewnętrznego przy zapaleniu dróg żółciowych i w schorzeniach wątroby lub jelit.