Głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna Jacq.) – jest to gatunek rośliny z rodziny różowatych, który pochodzi z obszarów zachodniej Azji, Kaukazu, Europy i Afryki Północnej, a rozprzestrzenił się także na innych obszarach Afryki, w Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej. W Polsce gatunek tego głogu jest pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich, a także w licznych uprawach. Inne przyjęte nazwy to: głożyna, ciernie białe, jaworek, bodlak, bulimączka.
Działanie lecznicze: rozkurczające naczynia wieńcowe serca i uspokajające. W postaci naparu lub nalewki spirytusowej stosuje się go przy nadciśnieniu, przy nerwicach, bezsenności, dolegliwościach wieku starczego oraz w leczeniu po zawale mięśnia sercowego. Głóg wykazuje działanie podobne do substancji czynnych naparstnicy purpurowej, ale w odróżnieniu od niej działa łagodnie i nie wykazuje oddziaływań ubocznych. Jednak wskazane jest używanie obu tych ziół równocześnie, ze względu na ich korzystny synergizm.