Histeria jest to dawne określenie zaburzeń, które obecnie można zaliczyć do zaburzeń dysocjacyjnych, konwersji, ale głównie do różnego rodzaju zaburzeń nerwicowych. Cechuje ją nadmierna ekstrawersja, emocjonalność, płaczliwość, czy demonstracyjność zachowań, które są powodowane nieuzasadnionym lękiem o funkcjonowanie danej części własnego ciała. Zaburzenia te występują zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, ale dawniej histerię przypisywano wyłącznie kobietom i często wiązano jej występowanie z nieprawidłowym funkcjonowaniem macicy.
Objawy chorobowe:
- ataki nerwowe;
- pseudo-napady epileptyczne, spazmofilia, ataki tężyczki;
- różnego rodzaju zaburzenia funkcjonalne psychosomatyczne: skurcze, spazmy, bóle, wymioty;
- omdlenia;
- teatralizacje: czyli przesadna somatyczna ekspresja uczuć;
- mitomania: histeryk stale zafałszowuje swoje relacje z innymi, stale chce uchodzić za kogoś, kim nie jest;
- fałszowanie egzystencji: przejawia się przede wszystkim w języku, który jest nieprecyzyjny, superlatywny, empatyczny;
- podatność na sugestie: na histeryka łatwo jest wpłynąć, jest on niestały, kapryśny, zmienny, wrażliwy;
- nieświadomość siebie: histeryk ciągle wątpi w swoją własną wartość i ciągle musi być uspokajany poprzez bezpieczną relację z drugą osobą, histeryk istnieje tylko w tej postaci, która jest uznawana za interesującą;
- urojenia: histeryk inwestuje większą część swojego czasu i swoich zainteresowań w bardzo intensywne złudne działania, zarazem nocne (sny) jak i dzienne (marzenia),
- niektóre trwałe objawy, ale wszystkie równie fikcyjne co te, wymienione powyżej, przybierają postać paraliżu, skurczów mięśniowych, głuchoty, anestezji, ciąży urojonej, amnezji.
Podstawowe leczenie histerii polega na zażywaniu leków anksjolitycznych. Tego typu leki redukują niepokój i lęk. Nie działają one zatem na objawy neurotyczne, jednak na lęk, który jest z nimi powiązany. Leki anksjolityczne są użyteczne w przypadku zaostrzonych kryzysów nerwowych, spazmofilii, lecz nie wolno zapominać, że wiążą się z nimi skutki uboczne. Może chodzić o zaburzenia pamięci, a także otępienie.