Test Rorschacha – test projekcyjny stworzony w 1921 roku przez szwajcarskiego psychoanalityka, Hermanna Rorschacha. Na podstawie tego testu wnioskuje się o nieświadomych treściach psychicznych, cechach osobowości, a także zaburzeniach psychicznych. Test jest używany głównie przez psychologów.
Test składa się z 10 tablic z plamami atramentowymi (5 szaroczarnych, 2 szaroczerwone i 3 kolorowe), tablice zaś prezentuje się osobie badanej, która opowiada, co na nich widzi. W odpowiedziach bierze się pod uwagę:
- interpretowany obszar (całość, części);
- determinantę odpowiedzi (kształt, barwa, czy pozorny ruch);
- poziom formy (zgodność obrazu z bodźcem);
- treść (ludzie, zwierzęta).
Mierzony jest także czas reakcji na poszczególne tablice, natomiast wypowiedzi są klasyfikowane według klucza, na podstawie którego tworzony jest psychogram.
Test Rorschacha jest krytykowany jako że:
- przez pewne kręgi uważany jest za pseudonaukowy;
- zwolennicy badania twierdzą, że odpowiedź badanego na temat niejasnych i pozbawionych znaczenia bodźców, może zapewnić wgląd w jego procesy myślowe, ale nie wyjaśniają w jaki sposób to następuje;
- ostatnie badania wskazują, że plamy nie są całkowicie pozbawione sensu, i że pacjent zazwyczaj reaguje zarówno na jednoznaczne, jak i niejednoznaczne jej aspekty;
- psycholog subiektywnie ocenia odpowiedzi osoby badanej.